Πέμπτη 8 Μαΐου 2014

              ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ


 Κατά την εξεταστική περίοδο, η ένταση και μερικές φορές το άγχος κορυφώνονται. Είναι λοιπόν χρήσιμο να γνωρίζουμε κάποια βασικά πράγματα, ώστε να μπορούμε να διανύουμε αυτή την περίοδο όσο πιο παραγωγικά – αλλά ταυτόχρονα και ήρεμα – γίνεται.


 Το άγχος είναι αντιπαραγωγικό. Αν έχεις εξετάσεις και αγχώνεσαι, μάλλον αδικείς τον εαυτό σου και αποδίδεις λιγότερο από όσα αξίζεις. Και αυτό, διότι το άγχος έχει την ιδιότητα να θολώνει το νου του ανθρώπου, ώστε να μη μπορεί να σκεφτεί ούτε γρήγορα ούτε καθαρά.

Βοηθά πολύ αν έχεις ισορροπημένο πρόγραμμα. Είναι πειρασμός, σε εξεταστικές περιόδους, να παραμελήσει κάποιος τον ύπνο, την κίνηση, ακόμη και τη διατροφή. Έτσι όμως αδυνατίζει τόσο το σώμα όσο και ο νους του ανθρώπου, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της εξεταστικής περιόδου. Πιο συγκεκριμένα, είναι καλό να γίνεται ένα διάλειμμα 5-10 λεπτών κάθε ώρα, με ένα μεγαλύτερο διάλειμμα 30 λεπτών κάθε τρεις ώρες. Όσον αφορά τον ύπνο, χρειάζονται τουλάχιστον 8 ώρες ανά εικοσιτετράωρο.. Μεγάλες ποσότητες κρεάτων και γαλακτοκομικών μάλλον θολώνουν το νου, ενώ μια ισορροπημένη διατροφή που περιλαμβάνει ψάρι, φρούτα και λαχανικά, τονώνει τη διάνοια.
 Είναι καλό να μάθεις να αξιοποιείς τις πρωινές ώρες. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ιδιαίτερη διαύγεια τις πρώτες ώρες μετά από το ξύπνημα, όταν είναι ξεκούραστοι, και άρα αυτές οι ώρες είναι μια χρυσή ευκαιρία για να καλύψεις ύλη.

Μην προσπαθήσεις να καλύψεις ύλη τις τελευταίες λίγες ώρες πριν από την εξέταση. Μάλλον έχεις πετύχει να συγχυστείς και να κουραστείς πρόωρα, παρά να ωφεληθείς. Καλύτερα είναι να φροντίσεις, ώστε να τελειώσεις τη γενική επανάληψη τουλάχιστον δύο μέρες πριν από την εξέταση, ώστε την παραμονή να μπορέσεις να κάνεις μια πολύ σύντομη επισκόπηση ολόκληρης της ύλης· επισκόπηση που να διαρκέσει περίπου δύο ώρες μόνο. Αυτό θα σε βοηθήσει να οργανώσεις στη μνήμη σου όσα έχεις μάθει, ώστε την ώρα της εξέτασης να μπορείς να τα ανακαλέσεις γρήγορα και αποτελεσματικά. 
Το πρωί της εξέτασης, καλύτερα είναι να μην ανοίξεις καθόλου τα βιβλία σου. Ξύπνα ήρεμα, μη βάλεις καμία σκέψη στο νου σου,  ούτε για την ύλη ούτε για τις συνέπειες τυχόν επιτυχίας ή αποτυχίας και πήγαινε ξεκούραστος στην αίθουσα, με τις πνευματικές σου δυνάμεις ακέραιες.

Στην αίθουσα:

v  Διάβασε τα θέματα αργά για να καταλάβεις τι ακριβώς ζητάνε. Πάρε βαθιά ανα-πνοή και ξεκίνα πρώτα από ό,τι γνωρίζεις.

v  Προσπάθησε να κάνεις όμορφα γράμματα και όσο μπορείς το γραπτό σου να μην έχει μουτζούρες. Ένα καθαρό γραπτό προδιαθέτει θετικά το διορθωτή.

v  Προσπάθησε να μην αφήσεις καμία ερώτηση αναπάντητη. Ακόμα και αν δεν ξέρεις, σκέψου λογικά και γράψε κάτι.

v  Πριν παραδώσεις το γραπτό ρίξε μια τελευταία ματιά. Πρόσεξε τυχόν ορθογραφικά λάθη και παράδωσέ το.

Όπως και να τα πας μην ξεχνάς ότι η προσπάθεια μετράει.

Καλή επιτυχία!
                                                                        από το Μολύβι και χαρτί

Το σύννεφο και ο αμμόλοφος - Paulo Coelho, μια ιστορια αγαπης

Ένα νεαρό σύννεφο γεννήθηκε στο μέσο μιας μεγάλης καταιγίδας στη Μεσόγειο. Αλλά δεν πρόλαβε να μεγαλώσει εκεί, ένας δυνατός άνεμος έσπρωξε όλα τα σύννεφα προς την Ανατολή.
Μόλις έφτασαν στην ήπειρο, το κλίμα άλλαξε στον ουρανό έλαμπε ένας γενναιόδωρος ήλιος και από κάτω τους εκτεινόταν η χρυσαφένια άμμος της ερήμου Σαχάρα. Ο άνεμος συνέχισε να τα σπρώχνει προς τα δάση του Νότου, καθώς στη έρημο δεν βρέχει σχεδόν ποτέ.

Ωστόσο, τα νεαρά σύννεφα είναι σαν τους νεαρούς ανθρώπους. Το σύννεφό μας λοιπόν αποφάσισε ν” απομακρυνθεί από τους γονείς του και τους μεγαλύτερους φίλους του για να γνωρίσει τον κόσμο.
- Τι κάνεις εκεί; Φώναξε ο άνεμος. Η έρημος είναι όλη ίδια!
Γύρνα στο σμήνος και θα πάμε στο κέντρο της Αφρικής, όπου υπάρχουν εκθαμβωτικά βουνά και δέντρα!
Αλλά το νεαρό σύννεφο, ανυπότακτο από τη φύση του, δεν υπάκουσε. Χαμήλωσε σιγά-σιγά, έως ότου κατάφερε να αιωρηθεί σε μια γενναιόδωρη και γλυκιά αύρα και να πλησιάσει τη χρυσαφένια άμμο. Αφού τριγύρισε αρκετά, πρόσεξε ότι ένας από τους αμμόλοφους του χαμογελούσε. Είδε ότι κι εκείνος ήταν νέος, πρόσφατα σχηματισμένος από τον άνεμο που μόλις είχε περάσει. ήην ίδια στιγμή ερωτεύτηκε την χρυσή του κόμη.
- Καλημέρα, είπε. Πώς είναι η ζωή εκεί κάτω;
- Έχω την συντροφιά των άλλων αμμόλοφων, του ήλιου, του ανέμου και των καραβανιών που περνούν από δω πότε-πότε. Μερικές φορές κάνει πολλή ζέστη, όμως είναι υποφερτή. Και πώς είναι η ζωή εκεί πάνω;
- Κι εδώ υπάρχει άνεμος και ήλιος, αλλά το πλεονέκτημα είναι ότι μπορώ και τριγυρνάω στον ουρανό και να μαθαίνω πολλά πράγματα.
- Για μένα η ζωή είναι σύντομη, είπε ο αμμόλοφος. Όταν ο άνεμος επιστρέψει από τα δάση, θα εξαφανιστώ.
- Και αυτό σου προκαλεί θλίψη;
- Μου δίνει την εντύπωση ότι δεν χρησιμεύω σε τίποτα.
- Κι εγώ αισθάνομαι το ίδιο. Μόλις περάσει ο επόμενος άνεμος θα πάω στο Νότο και θα μεταμορφωθώ σε βροχή. Αυτή είναι η μοίρα μου ωστόσο.
Ο αμμόλοφος δίστασε, αλλά τελικά είπε:
- Ξέρεις ότι εμείς εδώ στην έρημο τη βροχή την λέμε «παράδεισο»;
- Δεν ήξερα ότι μπορούσα να μεταμορφωθώ σε κάτι τόσο σημαντικό, είπε το σύννεφο γεμάτο περηφάνια.
- Έχω ακούσει πολλούς μύθους από γέρικους αμμόλοφους . Λένε ότι μετά τη βροχή καλυπτόμαστε από χλόη και λουλούδια. Εγώ όμως ποτέ δεν θα μάθω τι είναι αυτό, γιατί στην έρημο βρέχει πολύ σπάνια.
Ήταν η σειρά του σύννεφου να διστάσει. Αμέσως μετά όμως του χάρισε ένα πλατύ χαμόγελο.
- Αν θέλεις, μπορώ να ρίξω πάνω σου βροχή. Αν και μόλις έφτασα, σ” έχω ερωτευθεί και θα Τθελα να μείνω εδώ για πάντα.
- Όταν σε είδα για πρώτη φορά στον ουρανό κι εγώ σε αγάπησα, είπε ο αμμόλοφος. Αν όμως μεταμορφώσεις την ωραία λευκή κόμη σου σε βροχή, θα πεθάνεις.
- Η Αγάπη δεν πεθαίνει ποτέ, είπε το σύννεφο. Μεταμορφώνεται. Κι εγώ θέλω να σου δείξω τον παράδεισο.
Άρχισε λοιπόν να χαϊδεύει τον αμμόλοφο με μικρές σταγόνες και παρέμειναν μαζί μέχρι που εμφανίστηκε το ουράνιο τόξο. ήην επόμενη μέρα ο μικρός αμμόλοφος ήταν καλυμμένος με λουλούδια. Κάποια σύννεφα που περνούσαν με προορισμό την Αφρική νόμισαν ότι εκεί ήταν ένα κομμάτι του δάσους που έψαχναν κι έριξαν κι άλλη βροχή. Λίγα χρόνια μετά, ο αμμόλοφος είχε μεταμορφωθεί σε όαση, η οποία δρόσιζε τους με τη σκιά των δέντρων της