Πρώτη μου χρονιά στο Γυμνάσιο

Στην αρχή αγχώθηκα για το ότι θα ήμουν γυμνασιόπαιδο και για την καθημερινή εξέταση και τα διαγωνίσματα. Αλλά και για τις συγκρούσεις με τα άλλα παιδιά. Το μόνο που με παρηγορούσε ήταν το ότι θα έβρισκα τους παλιούς μου συμμαθητές.

 Πάντα ήθελα να είμαι ένα γυμνασιόπαιδο και να μην με θεωρούν μικρή. Όταν άρχισαν τα διαγωνίσματα, από το μεσημέρι έως το βράδυ διάβαζα. Μερικοί θεωρούν ʽφυτόʼ κάποιον που προσπαθεί για το εικοσάρι και κουράζεται. Αντίθετα κάποιοι άλλοι  κάνουν τα λεγόμενα ʽσκονάκιαʼ και παίρνουν το εικοσάρι χωρίς να έχουν κουνήσει ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι. Όμως όταν παίρνεις το εικοσάρι με την αξία σου τότε νιώθεις ικανοποίηση για αυτό που πέτυχες.

 Τα περισσότερα παιδιά στις μέρες μας χτυπούν άλλα παιδιά γιατί νομίζουν ότι αυτό που κάνουν θεωρείται μαγκιά. Αυτό συμβαίνει καθημερινά και στα σχολεία ανάμεσα στους μαθητές (συνήθως από μεγαλύτερες τάξεις). Μερικοί προσπαθούν να τους αποφύγουν αλλά δεν το καταφέρνουν. Πιστεύω πως αυτό πρέπει να σταματήσει και να υπάρχει ειρήνη ανάμεσα στους μαθητές και όχι έχθρα.

  Τα παιδιά πρέπει να προσπαθούν να αλλάξουν προς το καλύτερο χαρακτήρα τους. 

                Μαρία Ρ.(Α2) και Άννα Σ.(Α3)