Tips for Teens to Lead Happier Lives

by Vanessa Van Petten

1. Smile. This is the number one rule for a reason. People who smile, even when upset or discouraged, inevitably find reasons to be happy.
2. Dress up. Once a week, wear something a little bit nicer than your usual get-up.

3. Pursue your interests. Some people feel they must forever stick with whatever label or classification they have been given. But that’s not true! If you’re a football player and you find you actually enjoy theatre, go for it.
4. Listen to music that lifts your soul. Sing along to it whether you have a great voice or are tone-deaf.
5. Strive to excel in everything. There is no better feeling than working as hard as you possibly can and seeing the fruits of your efforts. Don’t fool yourself into thinking you’re working really hard if you’re actually not. Think always to yourself, “How can I be better?” and then work to make that happen.
6. Be open and honest. If someone hurts you, either forget about it or tell them what they’ve done – and then forget about it. When you love someone, tell them. When someone makes you happy, tell them. 7. Give compliments, even to the people that aren’t your greatest friends.
8. Get up and do something. Stop sitting around and sulking if everyone seems to be busy; keep asking around or entertain yourself in some fashion. Get out of the house; go on a walk, go for a drive, go next door to visit a neighbor. Take action.
9. Don’t dwell on the could-haves, the should-haves, the wishes, and the wants. Dwell on what can be done now, in the present time and place. There’s no joy in what almost was.
10. Make a list of things that make you happy. Make a list of all your many blessings. Make a list of good things in life. Make a list of good people. Make a list of beautiful sights or sounds. Make a list of anything uplifting. 11. Know that there’s always Someone Else who’s worse off than you.
12. Always be the best person you know how to be. Don’t lie, don’t cheat, don’t gossip, don’t do anything that could bring someone else down. That’s selfish and that’s mean and that’s totally not worth the pain that will come around later to you for it.
13. Look for the child inside yourself. Draw with sidewalk chalk, color in coloring books, do something that takes you back to simpler days. It will remind you to look for joy in the little things.
14. You can’t be happy if you don’t really want to be happy.

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ 

 Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Συνέντευξη από τον διευθυντή της εφημερίδας Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ

Μιλήσαμε με τον αρχισυντάκτη της εφημερίδας ο οποίος μας είπε πολλά πράγματα περί δημοσιογραφίας αλλά και σύνταξης της εφημερίδας.

  Αρχικά ξεκινάνε την δουλειά τους από τις 9 το πρωί και την τελειώνουν στις 1 το βράδυ. Οι ρεπόρτερ πάνε στα γραφεία τους και ανοίγουν τους υπολογιστές τους. Μέσω κλήσεων που δέχονται ενημερώνονται για τα συμβάντα που συμβαίνουν στην Μαγνησία και πάνε οδικώς μέχρι το σημείο για να συλλέξουν πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό. Αφού ο καθένας έχει από 4 θέματα γυρνάει πίσω στα γραφεία της εφημερίδας για να γράψει τα άρθρα.

  Μόλις τα άρθρα γραφτούν πάνε στο τμήμα όπου ο διορθωτής ελέγχει κάθε άρθρο. Κάνει μερικές αλλαγές προσθέτει καθώς και αφαιρεί πράγματα. Όταν όλα είναι έτοιμα μερικοί συντάκτες μαζεύονται σε μια αίθουσα για να αποφασίσουν πιο άρθρο θα μπει πρώτο (δηλαδή ποιο άρθρο θα είναι στο πρωτοσέλιδο). Μετά την λήψη αυτής της απόφασης, με τη βοήθεια υπολογιστή τοποθετούν τα κείμενα και τις φωτογραφίες καθώς και αγγελίες, ανακοινώσεις και διαφημίσεις στις σελίδες. Μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου η εφημερίδα (σε ηλεκτρονική μορφή) πάει στο τυπογραφείο της Θεσσαλίας το οποίο βρίσκεται στην ΒΙ.ΠΕ του Βόλου και εκτυπώνεται. Ο αρχισυντάκτης μας εξήγησε πως μόνο 1 ή 2 σελίδες μπορούν να εκτυπωθούν έγχρωμες καθώς το κόστος της έγχρωμης μελάνης είναι υψηλό. Η υπόλοιπη εφημερίδα είναι ασπρόμαυρη.

  Τέλος η εμπειρία και η γνώση που αποκομίσαμε από την επίσκεψη μας αυτή ήταν αρκετά χρήσιμη και είναι χαρά μας να την μοιραστούμε με τους υπόλοιπους αναγνώστες του blog του 10ου Γυμνασίου Βόλου

Συνέντευξη από τον διευθυντή της εφημερίδας ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ.

  Μετά από την επίσκεψη μας στα γραφεία της Θεσσαλίας πήγαμε στα γραφεία του Ταχυδρόμου. Εκεί ένας πολύ γνωστός κύριος, ο κ. Γεώργιος Μποκόρος μας υποδέχτηκε. Μας έδειξε την αίθουσα όπου οι εργαζόμενοι δουλεύανε για να συντάξουν την εφημερίδα. Είχαμε συλλέξει τις πληροφορίες που θέλαμε και προτιμήσαμε να μας μιλήσει για την εξέλιξη του Ταχυδρόμου.

  Μας είπε ότι ο Ταχυδρόμος είναι μια οικογενειακή επιχείρηση που πέρασε από πολλές δυσκολίες αλλά τελικά άντεξε και έτσι εμείς μπορούμε να τον διαβάζουμε μέχρι και σήμερα. Μάθαμε ότι ενώ οι άλλες εφημερίδες παρουσίασαν μια κάθοδο στις πωλήσεις, ο Ταχυδρόμος παρουσίασε μια άνοδο κατά 30 %. Αυτό το γεγονός ήταν που τους ενθάρρυνε να συνεχίσουν. Επίσης μάθαμε πως επί περίοδο Χούντας, δυο άτομα χτύπησαν τον φύλακα της εισόδου και εισέβαλαν στα γραφεία του Ταχυδρόμου. Είχε πέσει στα χέρια τους ένα έντυπο του οποίου ο τίτλος δεν τους άρεσε. Έτσι με στυλό διέγραψαν τον τίτλο και διέταξαν την ανατύπωση της εφημερίδας με τον νέο τίτλο που ήθελα αυτοί. Αυτό ονομαζόταν λογοκρισία. Επίσης είχαμε την ευκαιρία να δούμε το αρχείο του Ταχυδρόμου αλλά και να μας λυθεί η απορία από πού πήρε το όνομα της η εφημερίδα. Πήρε το όνομά της από τους ταχυδρόμους οι οποίοι μετέδιδαν τα νέα από στόμα σε στόμα και ήταν η κύρια πηγή ενημέρωσης.

                                                                                                    Α. Ντέρτσας

H ευεργετική επίδραση των ζώων στην υγεία

Posted by καλα νεα

Είναι γνωστό ότι τα ζώα έχουν από τις πιο ευεργετικές επιδράσεις πάνω στην ανθρώπινη σωματική και ψυχική υγεία.
Συγκεκριμένα, επιστημονικές έρευνες που έχουν γίνει με κατοικίδια έχουν δείξει ότι βοήθησαν τους κατόχους τους με προβλήματα υγείας όπως αρτηριακή πίεση, ζαλάδες, ιώσεις, καρδιακά νοσήματα, άγχος, κατάθλιψη, κλπ.
Τα ζώα λοιπόν μπορούν να μας τροφοδοτούν με θετικά συναισθήματα χωρίς εμείς να χρειάζεται να κάνουμε κάτι παραπάνω από το να τα εντάξουμε στην καθημερινή μας φροντίδα, όπως για κάθε άλλο μέλος της οικογένειας μας.
Γρήγορα εκείνα μας ανταποδίδουν χαρά, κέφι, αισιοδοξία, πίστη, αγάπη, νοιάξιμο. Στα μάτια τους συναντάμε την ευγνωμοσύνη, και την άνευ όρων αποδοχή που τόσο πολύ πασχίζουμε να την αποκτήσουμε από τους συνανθρώπους μας.
Τα ζώα μας δίνονται κυριολεκτικά και μας ανταποδίδουν, χωρίς να έχουμε την συνειδητή επίγνωση, ηρεμία, περισσότερη αυτοπεποίθηση, μας απαλύνουν τον πόνο από τραυματικά γεγονότα ζωής και μας εισαγάγουν στον κόσμο της υπευθυνότητας. Μπορούν να μας διδάξουν πως να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, πως να καταλάβουμε περισσότερο τον εαυτό μας, τα ελαττώματα μας αλλά και τα συναισθήματα μας.

Τέλος, τα ζώα μπορούν να αποτελέσουν για όλους μας, μικρούς και μεγάλους, ένα καλό παράδειγμα διαπαιδαγώγησης και μόρφωσης καθώς μας δείχνουν τον δρόμο για την καλοσύνη, την τρυφερότητα, την συμπόνια, την υπευθυνότητα, την φροντίδα, την απώλεια, την μητρότητα, την εξοικείωση με τη φύση, την εκφραστικότητα. Μας βοηθούν να αποκτήσουμε δεξιότητες που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και με τους συνανθρώπους μας κάνοντας πρόβα με εκείνα.
Νόρα Κοντοστεργίου
MSc.Ψυχολόγος- Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεύτρια

Η παρακάτω ιστορία αναδείχθηκε πρώτη στο διαγωνισμό διηγήματος που έγινε ανάμεσα σε μαθητές της Β Γυμνασίου.Συγχαρητήρια σε όλους τους μαθητές που συμμετείχαν.

                    
                 Μια ιστορία με αναπάντεχο τέλος

  Η μέρα της Νεφέλης άρχισε βαρετά. Οι γονείς της είχαν αποφασίσει ότι θα της έκανε καλό να περάσει μια εβδομάδα στο χωριό της μαμάς της με τους παππούδες της. Γι' αυτό το λόγο αυτή και ο μικρός της αδερφός βρισκόντουσαν αυτή τη στιγμή στο δάσος.Το χωριό της μαμάς τους βρισκόταν ψηλά στο βουνό και ήταν πανέμορφο. Το τοπίο ήταν καταπράσινο και τα μικρά σπιτάκια έμοιαζαν με σπίτια που θα περίμενε κανείς να δει σε μια πιο παλιά εποχή. Ωστόσο δεν υπήρχε τίποτα ενδιαφέρον για τα μικρά παιδιά, που είχαν μάθει να έχουν τον υπολογιστή για να περνάει η ώρα τους.

   Η γιαγιά είχε προτείνει στη Νεφέλη να πάρει τον Αλέξη, τον αδερφό της, και να πάνε μια βόλτα στο δάσος. Έτσι η Νεφέλη θα έβλεπε πόσο όμορφο ήταν και ο Αλέξης δεν θα βαριόταν τόσο πολύ. Της είχε πει όμως να μην μπει βαθιά μέσα στο δάσος γιατί δεν θα μπορούσε να βρει το δρόμο για να γυρίσει. Επίσης της είχε πει ότι δεν έπρεπε να χάσει από τα μάτια της τον αδερφό της γιατί ο μικρός ήταν μόλις έξι και ήθελε προσοχή.

  Η Νεφέλη ειχε συμφωνήσει, ανυπομονώντας να φύγει από το σπίτι. Έτσι λοιπόν βρέθηκαν να περπατάνε μέσα στο δάσος. Ο Αλέξης έπαιζε με της πέτρες και τα κλαδιά των δέντρων που έβρισκε κάτω και η Νεφέλη μιλούσε με τη φίλη της στο τηλέφωνο.Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι θα έμενε σε αυτό το χωριό για μια εβδομάδα. Είχε παρακαλέσει τους γονείς της να την αφήσουν να μείνει στο σπίτι τους στην πόλη. Θα έχανε το πάρτι της φίλης της. Φυσικά τα παρακάλια της δεν είχαν καμία ανταπόκριση κι έτσι ήταν αναγκασμένη να περάσει μια εβδομάδα με τον Αλέξη και τους παππούδες της. Δεν ήταν ότι δεν τους αγαπούσε, γιατί τους αγαπούσε πολύ, απλά δεν είχε τι να κάνει και περνούσε όλη τη μέρα παίζοντας με τον Αλέξη.

  Η φίλη της της έλεγε όλα τα τελευταία γεγονότα που είχε χάσει και η Νεφέλη ήταν τόσο απορροφημένη στην ιστορία της, που είχε ξεχάσει εντελώς τον Αλέξη, ώσπου γύρισε για να του πει ότι ήταν η ώρα να γυρίσουν πίσω αλλά δεν τον είδε πουθενά.Πανικοβλήθηκε. Που μπορεί να είχε πάει? Φώναξε το όνομά του, τρομοκρατημένη αλλά δεν απάντησε.Είπε στη φίλη της να κλείσει και άρχισε να παίρνει τον αριθμό της μαμάς της αλλά εκείνη τη στιγμή το κινητό έκλεισε από μπαταρία.Τα έχασε. Τι μπορούσε να κάνει τώρα; Δεν είχε κάποιο τρόπο να τηλεφωνήσει σε κάποιον και δεν υπήρχε καμία περίπτωση να φύγει και να αφήσει τον Αλέξη μόνο του μέσα στο δάσος.

  Άρχισε να περπατάει ανάμεσα στα δέντρα, ψάχνοντας τον αδερφό της. Δεν μπορεί να είχε πάει πολύ μακριά. Κάπου εκεί γύρω θα πρέπει να ήταν.Καθώς περπατούσε, τρομοκρατημένη, σκόνταψε και έπεσε στο έδαφος. Ευτυχώς δεν χτύπησε πολύ αλλά ο αστράγαλός της πονούσε, κάνοντας δύσκολη την προσπάθειά της να περπατήσει.Έπρεπε να βρει τον Αλέξη γρήγορα γιατί είχε αρχίσει να νυχτώνει. Η γιαγιά της θα πρέπει να είχε πεθάνει από την αγωνία καθώς η Νεφέλη της είχε υποσχεθεί ότι θα γυρνούσαν πριν νυχτώσει.

  Ήθελε να κλάψει. Δεν μπορούσε να σκεφτεί ότι μπορεί να είχε συμβεί κάτι κακό στον Αλέξη. Αλλά το δάσος ήταν σκοτεινό τώρα και ήταν σίγουρη ότι είχε λύκους και αρκούδες. Τι θα γινόταν αν τον έβρισκε καμία αρκούδα;Σίγουρα θα ήταν πολύ φοβισμένος αυτή τη στιγμή. Ο Αλέξης είχε πάντα μια φοβία για το σκοτάδι. Άρχισε να φωνάζει ξανά το όνομά του, ελπίζοντας ότι θα την άκουγε αλλά δεν της απάντησε. Μετά από λίγο όμως σταμάτησε γιατί η φωνές της σίγουρα θα τραβούσαν την προσοχή των άγριων ζώων.

  Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν χειρότερα αλλά μάλλον είχε λάθος γιατί εκείνη τη στιγμή είδε κάτι με την άκρη του ματιού της που την πάγωσε το αίμα. Λίγα μέτρα πιο πέρα, δίπλα από ένα τεράστιο δέντρο, βρισκόταν πεσμένο ένα μπλε λούτρινο σκυλάκι. Το ίδιο σκυλάκι που κουβαλούσε πάντα μαζί του ο Αλέξης. Αυτό δεν ήταν καθόλου καλό. Ο αδερφός της δεν άφηνε ποτέ το σκυλάκι. Κάτι κακό θα είχε συμβεί για να το αφήσει έτσι. Αυτή τη φορά άρχισε πραγματικά να κλαίει. Ήταν φοβισμένη και απελπισμένη. Ήξερε ότι αυτήν έφταιγε για όλα. Αν δεν παραμελούσε τον αδερφό της τώρα θα είχαν γυρίσει και οι δύο σπίτι και θα έτρωγαν το φαγητό της γιαγιάς τους.

  Μάζεψε το σκυλάκι από κάτω και το έσφιξε στην αγκαλιά της την ίδια στιγμή που ένα αληθινό σκυλί εμφανίστηκε μπροστά της. Ήταν τεράστιο με μαύρη γούνα και μεγάλα δόντια και γρύλιζε απειλητικά.Η Νεφέλη δεν ήξερε τι να κάνει. Θυμόταν ότι ο μπαμπάς της της είχε πει ότι δεν έπρεπε να τρέχεις όταν έβλεπες ένα σκύλο αλλά αυτός ο σκύλος δεν της έδινε την εντύπωση ότι θα την άφηνε ήσυχη αν δεν έτρεχε.

  Και είχε δίκιο γιατί το σκυλί γάβγισε μια φορά και έπειτα άρχισε να τρέχει κατά πάνω της. Έκλεισε τα μάτια της ξέροντας ότι θα την δάγκωνε και...Εντελώς ξαφνικά από το πουθενά ένιωσε κάποιον να τη σκουντάει απαλά στον ώμο. Ανοιγόκλεισε τα μάτια της μπερδεμένη και έμεινε έκπληκτη όταν είδε ότι βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητό τους πηγαίνοντας στο χωριό. Κοίταξε δίπλα της και είδε ανακουφισμένη οτι αυτός που την είχε σκουντίξει ήταν ο Αλέξης. Έβαλε τα κλάματα και τον αγκάλιασε γιατί ήταν ένα όνειρο τελικά.

  Υποσχέθηκε στον εαυτό της ότι δεν θα τον παραμελούσε ποτέ ξανά.

                                            Γκέκα Κωνσταντίνα Β’1

                                                    10ο Γυμνάσιο Βόλου

 Aυτές είναι οι τρείς καλύτερες προτάσεις γκράφιτι που ψηφίστηκαν από τους μαθητές  της Γ τάξης και θα χρησιμοποιηθούν για να διακοσμήσουν κάποιες αίθουσες του σχολείου μας.

Μάριος

Αουρέλα

Αγγελική

Το μικρότερο κινητό στον κόσμο!

Η λιλιπούτεια συσκευή με οθόνη ΟLED έχει «ανύπαρκτο» βάρος

Μπορεί εκ πρώτης όψεως να μοιάζει με παιχνιδάκι, σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρεία Eibitto όμως, το μικροσκοπικό μοντέλο αποτελεί πραγματικό κινητό τηλέφωνο.

Το WX06A, όπως ονομάζεται, διαθέτει έγχρωμη οθόνη οργανικών φωτοδιόδων (OLED) μεγέθους μόλις μιας ίντσας, γενικές διαστάσεις 32 x 70 x 10,7 χιλιοστά και βάρος που δεν ξεπερνά τα 32 γραμμάρια. Ο τύπος της οθόνης του, συναντάται συχνά σε μοντέλα ηλεκτρονικών ρολογιών.

                  Α. Ντέρτσας

Γρίφοι

1. Τι γίνεται πιο υγρό όταν στεγνώνει;

 

2. Πέταξε με από το ψηλότερο κτήριο. Δεν θα πάθω τίποτα. Ρίξε με στο νερό. Θα γίνω κομμάτια. Τι είμαι;

 

3. Tί έχει τέσσερα πόδια αλλά δεν μπορεί να περπατήσει;

 

4. Τι πρέπει να σπάσει πριν χρησιμοποιηθεί;

 

5. Ο πατέρας της Μαρίας έχει 5 κόρες. Την Νάνα, την Νούνου, την Νένε και την Νίνι. Ποιά είναι η 5η κόρη;

 

  6. Παίρνεις μέρος σε έναν αγώνα δρόμου.     Προσπερνάς τον τελευταίο. Τότε σε ποιά θεση είσαι;   

                                                                                                                                                            Α.Ντέρτσας

ΦΙΛΙΑ ΟΧΙ ΒΙΑ

Η φιλία δεν είναι πολυτέλεια αλλά ανάγκη και προυπόθεση για μια υγιή ψυχολογική ανάπτυξη. Οι έρευνες αποδεικνύουν ότι τα παιδιά που έχουν φίλους έχουν καλύτερο αίσθημα «ευ ζην», υψηλότερη αυτοεκτίμηση και λιγότερες κοινωνικές  δυσκολίες ως ενήλικες από τα παιδιά που δεν έχουν στενούς φίλους.

A PIECE OF GREECE                                                        Α. Ντέρτσας

Υοu tube

more idols

Η Madonna Louise Veronica Ciccone (16 Αυγούστου, 1958) είναι μία Αμερικανίδα τραγουδίστρια, στιχουργός, μουσικός, παραγωγός, χορεύτρια, ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης. Συνήθως αναφέρεται ως η "Βασίλισσα της Ποπ", "Madge (Ματζ)", "Material Girl ". Είναι γνωστή για τα πρωτοπoριακά μουσικά της video, καθώς και την χρήση πολιτικών, θρησκευτικών και σεξουαλικών συμβόλων στην δουλειά της.


 Ο Μάικλ Τζόζεφ Τζάκσον ( 1958 - 2009) Αμερικανός μουσικός ήταν τραγουδιστής, χορευτής, συνθέτης και παραγωγός. Θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες στην ιστορία της μουσικής και του θεάματος. Είναι ευρέως γνωστός ως «Βασιλιάς της Ποπ». Τιμήθηκε μεταξύ άλλων μετά θάνατον με Βραβείο Γκράμι για το σύνολο της προσφοράς του.



                                                                  Κ.Τσικρά -Α.Κουβελά